آموزش
معصومه طائی؛ رضا رستمی؛ مسعود یزدانی مقدم
چکیده
توجه نقش مهمی در آموزش ایفا می کند. بچه هایی که از اختلال کاستی توجه و بیش فعالی (ADHD) رنج می برند، دچار سطح پایین و آسیب زننده ای از توجه هستند. ADHD یک اختلال نسبتا شایع کودکی است (Scahill & Schwab-Stone, 2000) که اگر درمان نشود نتایج زیانباری بوجود می آورد(American Psychiatric Association, 2013) . این مطلب به کارگیری روشهای تربیت توجه مثل آموزش نوروفیدبک (NFT)را ضروری ...
بیشتر
توجه نقش مهمی در آموزش ایفا می کند. بچه هایی که از اختلال کاستی توجه و بیش فعالی (ADHD) رنج می برند، دچار سطح پایین و آسیب زننده ای از توجه هستند. ADHD یک اختلال نسبتا شایع کودکی است (Scahill & Schwab-Stone, 2000) که اگر درمان نشود نتایج زیانباری بوجود می آورد(American Psychiatric Association, 2013) . این مطلب به کارگیری روشهای تربیت توجه مثل آموزش نوروفیدبک (NFT)را ضروری می سازد. اما اگرچه NFT روش مرسومی است، این روش پرهزینه و زمانبر است. بنابراین نیازبرای یافتن روشهای دیگر حس می شود. روش پاسخ کاملا فیزیکی (TPR)می تواند بستر مناسبی برای آموزش به کودکان ADHD فراهم آورد(Nunan, 2011). بنابراین، این تحقیق به منظور بررسی اثرات مقایسه ای NFT و TPR بر روی میزان توجه فراگیران جوان ADHD صورت گرفت. بدین منظور 16 دانش آموز ADHD از مدرسه ای در شهریار انتخاب شدند. آنها به صورت تصادفی به دو گروه NFT و TPR که این دو آموزش را به ترتیب برای بیست جلسه دریافت کردند تقسیم شدند. از آزمون عملکرد پیوسته دیداری و شنیداری یکپارچه (IVA+Plus) به عنوان پیش آزمون و پس آزمون جهت اندازه گیری توجه کامل، توجه شنیداری، و توجه دیداری استفاده شد. برای پاسخ دادن به سوالات تحقیق در خصوص اثرات مقایسه ای NFT و TPR برروی سطح توجه کودکان ADHD از آزمون ناپارامتریک آنالیز کوواریانس استفاده شد. علاوه بر آن، از آزمون Wilcoxon Signed Rank برای بررسی تفاوتهای درون گروهی استفاده شد. نتایج پیشرفت معنادار هر دو گروه را نشان دادند. ولی روش NFT در خصوص توجه کامل و توجه شنیداری روش موثرتری بود. در خصوص توجه دیداری، هر دو روش اثربخشی مشابهی نشان دادند. یافته های این تحقیق نشان می دهند که هر دو روش توانستند توجه شرکت کنندگان را افزایش دهند. این تحقیق با روشن سازی روشهای پرورش توجه حاوی مطالب ضمنی برای آموزش است.
علیرضا امجدی پرور؛ پرویز مفتون؛ مسعود یزدانی مقدم
چکیده
هدف از تحقیق حاضر در مرحله ی اول معرفی یک راه حل آزمایشی برای رفع مشکلات مشاهده شده در پدوگوجی مهارت نوشتاری در ایران با ارائه ی مدلی جامع‌تر در تدریس ژانر-محور نوشتار می باشد. در مرحله ی دوم تحقیقی شبه آزمایشی اتخاذ گردید تا کارآیی این مدل در تدریس نوشتار تعیین گردد. این روش با روش های سنتیِ محصول محور و همچنین با روش ژانر-محورِ سویلز ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر در مرحله ی اول معرفی یک راه حل آزمایشی برای رفع مشکلات مشاهده شده در پدوگوجی مهارت نوشتاری در ایران با ارائه ی مدلی جامع‌تر در تدریس ژانر-محور نوشتار می باشد. در مرحله ی دوم تحقیقی شبه آزمایشی اتخاذ گردید تا کارآیی این مدل در تدریس نوشتار تعیین گردد. این روش با روش های سنتیِ محصول محور و همچنین با روش ژانر-محورِ سویلز مقایسه گردید. شرکت کنندگان به طور تصادفی انتخاب شدند و سپس به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (8 نفر) که از طریق روش محصول-محور آموزش دریافت نمودند. گروه آزمایشی 1 (8 نفر) که روش سویلز در آن کلاس پیاده شد. و گروه آزمایشی 2 (7 نفر) که در آن از مدل پیشنهادی استفاده گردید. نتایج به دست آمده از طریق آنوا یک سویه نشان داد که گروه آزمایشی 2 از گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 1 از گروه کنترل موفقتر عمل نموده اند. در پس آزمون تاخیری نیز ثابت شدد که تاثیر آموزش بر مبنای مدل پیشنهادی از دو روش دیگر ماندگار تر است. در پایان، یافته های نظری و آموزشی تحقیق مورد بحث واقع شده است.